Στην ταινία της I Want to Be Like You, η Schürrer αντιμετωπίζει ένα δικό της σενάριο με μια σειρά εμπορικών εικόνων, που επιπλέουν πάνω από μια σκοτεινή, εξωγήινη θάλασσα. Το σάουντρακ ολοκληρώνει την καθηλωτική εμπειρία, με ακουστικά στοιχεία που κυμαίνονται από κύματα που συνθλίβονται στο θορυβώδες ήχο του ίντερνετ στα 90s όταν συνδεόταν μέσω μιας τηλεφωνικής γραμμής. Υπάρχει κάτι το καθησυχαστικό σχετικά με αυτούς τους ήχους και τις εικόνες, που προκαλείται από ορισμένους καθημερινούς ήχους ή συναισθήματα: μαλακά ψιθυρίσματα, τα μαλλιά που βουρτσίζονται, ένα μπουκάλι που ανοίγει.
Η διαδικασία της πρακτικής της Schürrer ξεκινάει συνήθως με ένα κείμενο, με μία σχεδόν λυρική ωδή σε μια σειρά από τρομακτικές φρενίτιδες, τις οποίες συγκρίνει με παρόμοιες δυσοίωνες εικόνες. Στην ταινία I Want to Be Like You αναστρέφει τη σχέση του υποκειμένου και του αντικειμένου, αμφισβητώντας το ποιο έχει την κυριαρχία πάνω στο άλλο. Με αυτόν τον τρόπο, εμπλέκεται φιλοσοφικά με το χάσμα υποκειμένου-αντικειμένου. Ο τίτλος του έργου, υποδηλώνει μια βούληση να ξανά-πραγματώσουμε τους εαυτούς μας, να αισθανθούμε πιο απτοί σε ένα έναν όλο και πιο αυτοματοποιημένο κόσμο. Οι έννοιες της αποτελεσματικότητας και της βελτιστοποίησης εφαρμόζονται ολοένα και περισσότερο στους ανθρώπους και τα όρια συχνά μπερδεύονται. Μέσα από μια επανάληψη των οπτικών εμπορικών τάσεων- διπλωμένες πετσέτες, 3D εκτυπωτές και tech gadgets που περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους- η Schürrer ενισχύει τον εγγενή παραλογισμό των σημερινών διαφημιστικών τρόπων. Τα λαμπερά μαλλιά των μοντέλων για σαμπουάν και τα αυγά όρνιθας με το τέλειο σχήμα συναντούν τη φράση: «ο χρόνος τρέχει και η υστερία μας είναι παγκοσμιοποιημένη»/
Κείμενο από την Alison Hugill
Διάρκεια : 5’46”
