ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΩΣΙΕΣ, ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

#Talks
Sun.21 / 15:00 - 16:00
Αμφιθέατρο

Μυθολογικοί σωσίες, υπολογιστικές μηχανές και νοήμονες συμπεριφορές – Το παράδοξο της Αλκμήνης, η δοκιμασία Turing και το μη αποκρίσιμο πρόβλημα της οντολογικής διάκρισης «φυσικού-τεχνητού».
Ορισμένα από τα πλέον θεμελιώδη ζητήματα στην έρευνα γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη τα τελευταία 70 χρόνια συνιστούν σε μεγάλο βαθμό –μαθηματικά τυποποιημένες– τεχνικές υλοποιήσεις μιας σειράς από εξίσου θεμελιώδη γνωσιοθεωρητικά (μεταφυσικο-οντο-λογικά) ζητήματα, τα οποία διατρέχουν τη ραχοκοκαλιά μιας μακράς φιλοσοφικής παράδοσης 2.500 χρόνων. Και όλα –ή σχεδόν όλα– τα θεμελιώδη γνωσιοθεωρητικά ζητήματα αυτής της παράδοσης, με τη σειρά τους, συνιστούν σε μεγάλο βαθμό λογικο-φιλοσοφικές αναπτύξεις μοτίβων και θεμάτων που εμπεριέχονται σε ένα συγκεκριμένο αρχαίο μύθο. Πρόκειται για μία ιστορία μη αποδείξιμης, αλλά και μη διαψεύσιμης αποπλάνησης και μοιχείας –με εμπλεκόμενα μέρη τον Αμφιτρύωνα, τη σύζυγό του Αλκμήνη και τον διαβόητο «διαφθορέα» θεό Δία– η οποία μοιάζει να προεικονίζει την «δοκιμασία Turing», γνωστή και ως «παιχνίδι της μίμησης». Από το 1950, οπότε και διατυπώθηκε από τον Alan Turing στο ολιγοσέλιδο «Computing machinery and intelligence», η βασική υπόθεση της «δοκιμασίας» αποτέλεσε το έναυσμα για το ξέσπασμα μιας έντονης θεωρητικής διαμάχης, με λάβρους πολέμιους και υπέρμαχους από όλο το φάσμα των «σκληρών» και «μαλακών» επιστημών, η οποία εξακολουθεί να μαίνεται μέχρι σήμερα. Στόχος της διάλεξης είναι να ξεδιαλύνει μία σειρά από σοβαρές παρανοήσεις και αντιλήψεις του συρμού που περιβάλλουν την υπόθεση «τεχνητή νοημοσύνη», καθώς επίσης να σκιαγραφήσει με απλό και κατανοητό τρόπο τα υψηλής πολυπλοκότητας ζητήματα που συνεπάγεται η υπόθεση «νοημοσύνη» εν γένει.

 

Αυτή η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά

Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας

Η παραλαβή ημερήσιων δελτίων εισόδου για το θέατρο θα γίνεται από τη reception του χώρου

Δημήτρης Γκινοσάτης

Από το 2009, ο Δημήτρης Γκινοσάτης (PhD) διδάσκει, ως εντεταλμένος καθηγητής (ΠΔ 407) στη βαθμίδα του Επίκουρου, Φιλοσοφία & Αισθητική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών “Ψηφιακές Μορφές Τέχνης” της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Η ερευνητική και διδακτική δραστηριότητά του προσανατολίζεται προς μία μορφή επιστημολογίας, όπου η νεώτερη και σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία συναντά την οντολογία των μέσων, την Κυβερνητική δεύτερης γενιάς, τη νευροφαινομενολογία και τις επιστημονικές θεωρίες της αισθητηριακής αντίληψης. Έχει γράψει περί φιλοσοφίας, επιστημολογίας, αισθητικής και τεχνικών μέσων και έχει δώσει διαλέξεις σε διεθνή και εγχώρια συνέδρια και συμπόσια, καθώς και σε εργαστήρια και σεμινάρια (κυρίως σε συνεργασία με τον Πανεπιστήμιο Τεχνών και Σχεδιασμού του Οντάριο, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο). Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά δεκατρία βιβλία στα πεδία της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας (Ζ. Ντεριντά, Μ. Φουκό, Σ. Κοφμάν, Π. Κλοσοφσκί), της σύγχρονης θεωρίας της τέχνης και αισθητικής (Ν. Μπουριό), της βιο-ηθικής (Μ. Σαντέλ), καθώς και της γαλλικής λογοτεχνίας του 18ου-19ου-20ου αιώνα (Μ. ντε Σαντ, Γκ. Ντε Μοπασάν, Ζ. Τουρνιέ). Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά μεμονωμένα δοκίμια των Σ. Φρόιντ, Ζ. Ντελέζ, Φρ. Κίτλερ και Β. Φλούσερ.

RELATED