Ένας παλαιός ανελκυστήρας στο γλωσσικό KVUC σχολείο στην Κοπεγχάγη είναι στην ατελείωτη επανάληψη. Αυτή η παλινδρόμηση είναι παρόμοια με το φαύλο κύκλο του Nietzsche, ο οποίος μας κάνει να σκεφτούμε τον Kierkegaard και τo Concept of Anxiety του.
Το ταξίδι μέσα στον ανελκυστήρα ενώνει και με τη ανεξίτηλη φωνή ενός αναγνώστη που διαβάζει αποσπάσματα από Kierkegaard και τις λέξεις από Either/Or του Kierkegaard, τα οποία είναι μέρη της ύπαρξής μου σε εκείνη την στιγμή:
«Τι είναι να έρθει; Τι το μέλλον κρατά; Δεν ξέρω, δεν έχω καμία ιδέα. Όταν από ένα σταθερό σημείο μια αράχνη βυθίζει κάτω όπως είναι η φύση της, βλέπει πάντα μπροστά της ένα κενό διάστημα στο οποίο δεν μπορεί να βρει ένα πάτημα όσο και αν σπαρταρά. Έτσι είναι με εμένα: πάντα ένα κενό διάστημα ενώπιον μου, αυτό που με σπρώχνει εκεί είναι αυτό που βρίσκεται πίσω μου. Αυτή η ζωή είναι πίσω-μπροστά α και φρικτή, αφόρητη.»
Διάρκεια: 3’53”
