Σε αυτό το έργο, η Franziska Lauber εξετάζει τους δύο πιθανούς χώρους μέσα στους οποίους άνθρωποι και μη- άνθρωποι κινούνται. Οι ερωτήσεις που κυριαρχούν είναι οι εξής: Μπορούμε να συνδέσουμε άλλα όντα στον ψηφιακό κόσμο? Είναι ανάγκη να είμαστε στον ίδιο χώρο για να συνδεθούμε?
Ένα βιντεο που βρήκε τυχαία απεικονίζει το πουλί Great Tit ενώ προσγειώνεται πάνω στο χέρι ενός κοριτσιού που του προσφέρει σποράκια ενέπνευσε την καλλιτέχνη να σκεφτεί την σχέση μεταξύ των ειδών μέσα από φυσικό και ψυχικό περιεχόμενο.
Η Franziska Lauber χώρισε το πουλί από τον άνθρωπο δημιουργώντας διαφορετικές ψηφιακές φυσικότητες. Στημένο να παίζει σε loop, το πουλί μοιάζει να πετάει πάνω στο χέρι της, χάρη στην καινούργια ρύθμιση οθόνης. Οι ηλιόσποροι πέφτουν με δυνατό ήχο στο έδαφος. Η ψευδαίσθηση μιας απλής συνάντησης είναι εμφανές μόνο όταν το πουλί μοιάζει να κάθεται πάνω στα δάχτυλά της. Ένας απλός διάλογος εμφανίζεται σε μορφή κειμένου μέσα από την εικόνα. Αυτές είναι λέξεις και προτάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά όταν αντιμετωπίζουν μη-ανθρώπινα είδη.
Διάρκεια: 5’08”
